Het aantal verrichte dierproeven is opnieuw gedaald. Echter, een goede vergelijking met vorig jaar is moeilijk te maken doordat in de herziene Wet op de dierproeven de definitie van een dierproef iets is gewijzigd, op grond van Europese regelgeving. Handelingen aan proefdieren die slechts kort enig ongemak veroorzaken, worden niet meer beschouwd als dierproeven. Hetzelfde geldt voor handelingen in het kader van de gezondheidsbewaking van proefdieren en praktijkonderzoek dat nodig is voor het registreren van diergeneesmiddelen of veterinaire behandelmethoden. Voor zover er een werkelijke daling was, kan daarin meespelen dat er minder geld beschikbaar was voor onderzoek en onderwijs.

De daling in het aantal dierproeven is het sterkst merkbaar bij de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht, waar voorheen ruim de helft van de dierproeven gerelateerd was aan onderwijs. Door de wetswijziging is dit percentage gedaald tot 42%. Dat wil niet zeggen dat er minder onderwijs met dieren werd gegeven, maar dat veel practica zo weinig belasting voor de dieren met zich meebrengen, dat deze door de wet niet meer als dierproeven worden aangemerkt. Het gaat dan bijvoorbeeld om het leren hanteren, bevoelen (voor diagnose) en verbinden van dieren.