Duitse orde

De Duitse orde is gesticht in 1190 in het Heilige Land zelf, tijdens de vierde kruistocht, door Duitse kooplieden uit Bremen en Lübeck. Deze stichters bouwden, na een belegering, een veldhospitaal bij Acre om te zorgen voor de gewonden. Uiteindelijk werd dit een permanente vestiging, financieel gesteund door Frederik van Schwaben en paus Hendrik VI (paus van 1190-1197). De regel voor de orde werd in 1198 goedgekeurd door de paus en is afgeleid van de regel van de tempeliers, die geschreven werd door de cisterciënzer monnik Bernardus van Clairvaux. De Duitse orde bestond uit ridders, priesters en broeders. Hoewel vrouwen geen non konden worden binnen de orde, was er wel ruimte voor lekenzusters en koorzusters. Ook waren er waarschijnlijk geassocieerde leken die tot de orde behoorden, dit waren mensen die niet de geloften aflegden, maar zichzelf wel inzetten voor de orde.

Kleding ridders: Geen kruinschering, een lange witte pij met aan de linkerzijde het kruis van de Duitse orde.
Over de kleding van leken is niets bekend.

Op de pagina Verantwoording vindt u meer informatie over de kunstwerken afkomstig uit de database van Medieval Memoria Online (MeMO).